Aktualności

W dniu 10 lipca 2019 r. odbył się wyjazd techniczny na budowę nowej siedziby Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie, który został zorganizowany dla naszych członków.
Gospodarzem placu budowy - generalnym wykonawcą jest konsorcjum firm IDS-BUD oraz MAR-BUD Budownictwo. Inwestycja została zaplanowana na lata 2018-2021 i etap realizacji tej inwestycji obejmuje głównie: budowę budynku mieszczącego wystawę stałą i czasową MWP wraz z kompleksem obsługi zwiedzających, dwupoziomowy podziemny parking ze zlokalizowanym na nim reprezentacyjnym placem, budowę sieci infrastruktury technicznej, komunikacyjnej oraz zagospodarowanie terenu. Projektantem kompleksu Muzeum Wojska Polskiego, jak i powstającej po sąsiedzku na terenie Cytadeli siedziby Muzeum Historii Polski jest stołeczna pracownia architektoniczna, WXCA Sp. z o.o. 

Wprowadzając w temat wyjazdu należy przytoczyć rys historyczny powstania Cytadeli Warszawskiej wraz z terenami przyległymi. Cytadelę Warszawską kazał zbudować car Mikołaj I po upadku powstania listopadowego, aby kontrolować polski ruch niepodległościowy. Twierdza pełniła też rolę więzienia śledczego oraz miejsca straceń polskich działaczy narodowych i rewolucjonistów. Cytadela powstała na terenie XVII-wiecznego konwiktu pijarów, a otwarto ją po dwóch latach budowy 4 maja 1834 roku. W XIX i XX wieku w Cytadeli stacjonowały jednostki i dowództwa wojskowe, kolejno: carskie, niemieckie i polskie. Do końca 2013 roku mieściło się tu Dowództwo Wojsk Lądowych, potem oddziały Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych oraz innych wojskowych instytucji. W przyszłości teren ten ma być przekazany całkowicie warszawiakom w ramach tzw. „Cytadeli Muzeów”, w którego skład wejdzie przedmiotowe Muzeum Wojska Polskiego, które zostanie przeniesione z istniejącej placówki z Alei Jerozolimskich. 
Jak zwykle na tego typu wyjazdach technicznych wprowadzenie odbyło się w biurze budowy, gdzie uczestnicy mogli zapoznać się z interesującą ich dokumentacją techniczną. Dyrektor Inwestycji będąca architektem wiodącym z ramienia wykonawcy omówiła strukturę urbanistyczną obszaru w zakresie przyjętych rozwiązań przestrzennych. Przedstawiła szczegółowo formę oraz założenia ideowe dla budynku, który zaprojektowany został w oparciu o moduł ekspozycyjny (główna funkcja muzeum) o wymiarach 60x25x5m. Moduł ekspozycyjny składa się z ciągu głównego, aneksów uzupełniających, korytarza technicznego i pomieszczeń pomocniczych. Ekspozycja będzie znajdowała się w 12 modułach a wystawy czasowe w 3 modułach. Ciąg główny oświetlony będzie światłem sztucznym, pomieszczenia techniczne doświetlone światłem naturalnym pośrednim. Obiekt zbudowany jest na module 5m w konstrukcji słupowo-płytowej, żelbetowej, monolitycznej. Przyjęcie takiej siatki i lekkich ścian działowych pozwoliło na swobodne kształtowanie wnętrza w zależności od funkcji i potrzeb oraz redukcję przekrojów konstrukcji w miejscach narażonych na znaczne obciążenia. Na szczególną uwagę zasługują ściany konstrukcyjne o grubości 40cm, docieplone warstwą termoizolacji oraz warstwą elewacyjną tj. ścianą betonową grubości od 15 do 20cm wylewaną w całości w module około 7,2x7,2 m jako ścianę dociskową. Ściana dociskowa posiada charakterystyczny wzór chevron (potocznie nazywany jodełką bądź zygzakiem). W towarzystwie modnej kolorystyki i najnowszego wzornictwa chevron dobrze odnajduje się na elewacji budynku nawiązując do wojskowego charakteru obiektu. Ten rodzaj betonu architektonicznego będzie pokrywał wszystkie ściany zewnętrzne oraz korytarze. Kolor ceglasto brązowy nawiązuje do historycznych budynków wykonywanych w tamtych czasach z cegły pełnej. Budynek wewnątrz również będzie wykończony betonem stanowiącym prefabrykaty betonowe – tj. krzyże żelbetowe o rozpiętości 3,6 x 3,6 metra, a w ich wnętrzach wkomponowane będą kable grzewczo - chłodnicze. Jako ciekawostkę należy tutaj nadmienić, że obiekt w głównej mierze będzie zaopatrywany w ciepło pochodzące z pomp ciepła, dla których wykonano ponad sto odwiertów pionowych w gruncie o głębokości do około 100 m.p.p.t.

Następnie Kierownik Budowy, przedstawił inwestycje z punktu widzenia wykonawczo - inżynierskiego przedstawił trudności realizacji przedmiotowej inwestycji. Przytoczył fakt, że inwestycja rozpoczęła się już w 2017 r., gdzie w północnej części fortyfikacji, przebudowany został odcinek Wisłostrady i zbudowany nowy, wjazd do Cytadeli zapewniający dostęp dla pojazdów budowy dla sprzętu ciężkiego i materiałów (docelowo zlokalizowany będzie żelbetowy wał i mury Cytadeli prowadzący na parking podziemny MWP). Plac budowy znajduje się na bardzo rozległym terenie wojskowym (obszar terenu budowy stanowi około 20 ha z 36 ha całej powierzchni Cytadeli warszawskiej) z historycznym zapleczem stąd od samego początku na terenie budowy prowadzony jest ścisły nadzór saperski oraz archeologiczny. Poszczególne etapy robót ziemnych oraz sieciowych były wielokrotnie przerywane ze względu na odkrycia archeologiczne z różnych okresów dziejowych głównie fundamenty starych fortyfikacji oraz odkrycia różnego rodzaju pocisków, które to na bieżąco były wywożone i detonowane. Poza obszernym terenem, kilometrami sieci do ułożenia kolejną trudnością jest ilość betonów architektonicznych do wykonania. Dla przytoczenia faktów należy tutaj podkreślić, że w ramach zadania inwestycyjnego do wykonania jest około 70 tyś m2 powierzchni użytkowej, gdzie większość ścian zarówno tych zewnętrznych jak i wewnętrznych została zaprojektowana w strukturze betonu architektonicznego. Ciekawostką jest to, że aktualnie jest to największa budowa w Europie pod względem ilości betonów architektonicznych do wykonania w ramach jednego obiektu budowlanego. 

Kolejnym obowiązkowym etapem było krótkie szkolenia BHP po którym udaliśmy się na plac budowy na którym mogliśmy się zapoznać się z zakresem robót geotechnicznych, żelbetowych, sieciowych oraz innych wykonywanych w ramach zadania inwestycyjnego. Kadra budowy w sposób precyzyjny odpowiadała na pytania zadawane przez uczestników wycieczki. Największym zainteresowaniem zwiedzających cieszyły się ściany dociskowe wykonane jako elewacje z betonu architektonicznego z odciskiem wzoru chevron. Trzeba tutaj przyznać, że wykonanie ścian w betonie architektonicznym o tak precyzyjnym wzorze jest nie lada wyzwaniem dla współczesnej technologii. Sam fakt poprawnego wykonania betonu architektonicznego przysparza wielu trudności wykonawczych to w zestawieniu z dodatkowymi czynnikami takimi jak: narzucony moduł ścian, rozstawu ściągów, zaprojektowanie oraz dobranie specjalnych szalunków, zbrojenia oraz co najważniejsze mieszanki betonowej, która nota bene jest barwiona w kolor jest nie lada wyzwaniem. Do powyższego należy dodać, że szczeliny dylatacyjne zostały zaprojektowane w taki sposób, ze są prawie niewidoczne co sprawia obraz, że elewacja jest odbierana jako jednolita płyta. Kierownictwo budowy wyjaśniało, że największym wyzwaniem inżynierskim przy tego typu ścianach jest parcie mieszanki betonowej na szalunek i kwestia rozwiązania tego typu zagadnienia w warunkach budowy wymaga uwzględnienia wielu czynników. Trudność wykonania tejże elewacji jest potęgowana również zmiennymi warunkami atmosferycznymi co wymusza ciągłe korekty technologii betonowania oraz doboru mieszkanki betonowej i sposobu jej układania