Wyjazd  techniczny do Łodzi odbyła się w piątek 29.01.2016 r i obejmowała

1. Spotkanie w siedzibie Łódzkiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa
2. Prelekcję na temat rewitalizacji łódzkich kamienic
3. Dworzec Łódź Fabryczna – największe inwestycje Łódzkie
4. EC1 – Miasto Kultury, najstarsza łódzka elektrownia EC 1 powstała w 1907 roku i służyła mieszkańcom miasta aż do roku 2001
5. Cesky Film - Restaurant & Pub – obiad
6. Spacer po Księżym Młynie - rozległa dzielnica, która przetrwała w sposób niemal kompletny z okresu rozkwitu przemysłowej Łodzi
7. Manufaktura - największe centrum handlowo-usługowo-rozrywkowe w Polsce

Projekt Nowa Łódź Fabryczna jest realizowany przez Konsorcjum na zlecenie PKP PLK, PKP S.A. i Miasta Łódź. Inwestycja jest realizowana w ramach formuły „Projektuj i Buduj”. Zadaniem Generalnego Wykonawcy jest zaprojektowanie i wybudowanie obiektu
Nowy trzypoziomowy dworzec będzie kluczowym elementem Nowego Centrum Łodzi. Na drugim poziomie, ulokowanym 16,5 metra pod ziemią, znajdzie się stacja kolejowa z czterema peronami i ośmioma torami. Nowa stacja będzie w stanie odprawić 20-krotnie więcej pasażerów niż obecnie (nawet do 200 tys. dziennie).
Na pierwszym poziomie, 8 metrów pod ziemią, znajdzie się dworzec kolejowy z poczekalnią, kasami, obiektami komercyjnymi, a także pomieszczeniami dla dyrekcji stacji i pracowników technicznych. Tutaj również pasażerowie będą mogli przesiąść się do autobusów, ponieważ przewidywany jest tu również wielostanowiskowy przystanek autobusowy. Również tutaj znajdzie się parking dla samochodów i rowerów.

Na poziomie ulicy znajdą się główne wejścia do budynku – wschodnie i zachodnie, a także poboczne wejścia ze strony północnej i południowej. Tutaj również będzie można spacerować po pasażu, którego najbardziej charakterystycznymi elementami będą odtworzone ściany starego dworca Łódź Fabryczna. Zadaniem Konsorcjum Torpol-Astaldi-PBDiM-Intercor jest realizacja nie tylko nowego budynku dworca, ale również modernizacja torów kolejowych w kierunku Łodzi Widzew, a także wybudowanie tunelu dla ruchu dalekobieżnego, regionalnego i aglomeracyjnego o długości ok. 1700 m.
Nowoczesny dworzec stanie się częścią multimodalnego węzła komunikacyjnego, który w centrum miasta połączy kolej aglomeracyjną i konwencjonalną, autobusową komunikację dalekobieżną, komunikację miejską oraz prywatny transport samochodowy.
System drogowy wokół dworca zostanie znacznie przebudowany. Przebudowany dworzec będzie mógł stać się częścią projektowanej w przyszłości obsługi linii średnicowej, przebiegającej pod centrum Łodzi prowadzącej pociągi regionalne i pociągi dużych prędkości.
Wartość kontraktu brutto to: 1 759 289 451 zł.

Podczas wycieczki do Łodzi zwiedziliśmy również najstarszą komercyjną łódzką elektrownię, uruchomiona w 1907 roku. Obiekt wyróżniał się nie tylko nowoczesną żelbetową konstrukcją, ale i rozmiarem (większa była tylko elektrownia warszawska). Jej rola była ściśle związana z łódzkim przemysłem włókienniczym, to jemu dostarczała energii, zastępując maszyny parowe. Oświetlenie traktowane było jako sprawa drugorzędna. Po II wojnie światowej elektrownię upaństwowiono, nadano jej nazwę Elektrociepłowni Łódzkiej. Swoją funkcję pełniła do 2001 roku. W dniu 15 maja 2008 roku weszła w życie uchwała Rady Miejskiej o powołaniu instytucji EC1 Łódź Miasto Kultury.

Działania renowacyjne i rewitalizacyjne, aktualnie prowadzone na terenie EC1 obejmują budynki o powierzchni użytkowej 38 729 m² na obszarze 42 000 m²

1. EC1 Wschód

Najstarsza część kompleksu, obejmuje trzy budynki o łącznej powierzchni 20 374 m²
W trakcie prac adaptacyjnych udało się zachować fragment północnej elewacji dawnej kotłowni EC1 Wschód, oryginalny budynek Hali Maszyn (zabytkowej maszynowni), a także budynek warsztatowo-biurowy.
Na terenie EC1 Wschód mieszczą się: Planetarium, Hala Maszyn (mieszcząca do 800 osób) i sale konferencyjne z możliwością organizacji konferencji na 200 osób.
Hala Maszyn
W Hali Maszyn znajduje się m.in. : secesyjna klatka schodowa z 1907 roku, jedna z najstarszych w Polsce suwnic (1914 r.). Wnętrze ozdobione są przez odtworzone bordiury i oryginalne kafle firmy Villeroy& Boch. W przestrzeni tej organizowane są wydarzenia kulturalne i komercyjne– spektakle, koncerty, turnieje taneczne, seminaria i konferencje.

Planetarium
W pełni cyfrowe, najnowocześniejsze planetarium w Polsce dysponuje 110 miejscami na widowni. Ekran sferyczny o średnicy 14 metrów umożliwia wyświetlanie pokazów o rozdzielczości 8K (32 mln pikseli). Oferta skierowana jest nie tylko dla szkół, popołudniami w planetarium wyświetlane są projekcje popularnonaukowe, między innymi o tematyce astronomicznej.W przyszłości wieczorami odbywać się w nim będą wydarzenia artystyczne, bazujące na łączeniu muzyki i obrazu na ekranie sferycznym.

Narodowe Centrum Kultury Filmowej
W EC1 Wschód swoją siedzibę ma Narodowe Centrum Kultury Filmowej, w jego ramach powstaną ścieżki edukacyjne związane z historią i współczesnością polskiego i światowego kina.

2. EC1 Zachód
Kompleks powstał w 1929 roku. Znajdowała się w nim chłodnia oraz 5 budynków (kotłownia, maszynownia, rozdzielnia, pompownia, zmiękczalnia- stacja demineralizacji wody). W ramach projektu renowacji dobudowano nowy obiekt znajdujący się od strony ulicy Tuwima. W EC1 Zachód usytuowane będzie Centrum Nauki i Techniki, w którym zarówno indywidualni turyści, jak i zorganizowane grupy będą mogli badać i obserwować procesy dochodzenia do teorii oraz wynalazków, z których korzystamy do dzisiaj. Pod ziemią, na terenie dawnego placu węglowego, znajduje się instalacja transmitera węgla, przenoszącego węgiel do konwejera po stronie zachodniej placu. Konwejer odpowiedzialny był za dostarczenie węgla do silosów, znajdujących się na szczycie kotłowni.
Na zewnątrz znajdują się też stalowoniebieskie konstrukcje odpylające z przełomu lat 60. i 70. Każda waży ok. 200 ton i ma wysokość ok. 30 m. Zostały odsunięte od budynku kotłowni i ustawione w formie symbolicznych bram do kompleksu EC 1 Zachód od strony ulicy Kilińskiego.

Ścieżka edukacyjna w EC1 Zachód
Najważniejszą ścieżką edukacyjną w ramach Centrum Nauki i Techniki EC1 Zachód będzie ścieżka przetwarzania energii pokazująca proces wytwarzania energii elektrycznej w elektrowni węglowej, począwszy od placu węglowego, poprzez konwejer węgla, silosy, kotły system rozprowadzania pary, turbogenerator, kończąc na nastawni. Uwzględnione będą też nowoczesne technologie, Centrum Nauki i Techniki będzie pokazywać proces wytwarzania energii w elektrowniach jądrowych, wodnych i geotermalnych. Centrum Nauki i Techniki w sumie będzie miało ponad 8 tys. m² powierzchni ekspozycyjnej.
Nastawnia serce dawnego EC1. W tym miejscu kontrolowano i sterowano całym procesem wytwarzania prądu elektrycznego i jego przesyłem w sieci miejskiej. Było to możliwe dzięki zespołowi przyrządów pomiarowych, sterowniczych, sygnalizacyjnych i regulacyjnych, w części zachowanych i zaadaptowanych do nowych potrzeb edukacyjnych. Sterownia usytuowana jest w dawnej rozdzielni, obok laboratoriów w których pod opieką pracowników Centrum Nauki i Techniki, dzieci będą przeprowadzać eksperymenty z zakresu fizyki i chemii.

Kino 3D
Sala projekcyjna z ekranem sferycznym o średnicy 10 metrów pomieści około 45 osób. Wyposażona będzie w najnowocześniejszy system projekcyjny 4K 3D. Prezentacje filmowe będą związane z astrofizyką, astronomią pozagalaktyczną, fizyką cząstek elementarnych, fizyką atomową i nano-fizyką. Seanse uzupełniać będą interaktywne doświadczenia fizyczne prowadzone w Centrum Nauki i Techniki, stanowiąc uzupełnienie ścieżki edukacyjnej Mikroświat – Makroświat.

Chłodnia kominowa – w procesie technologicznym w elektrowni węglowej służyła do schładzania czynnika – wody. Chłodnia umożliwiała odzyskanie części zużytej w elektrowni wody poprzez skraplanie pary, napędzającej turbiny. W obiekcie zachowano oryginalną konstrukcję stalową, drewniana okładzina została odtworzona na podstawie pierwotnego projektu. Na szczycie znajduje się taras widokowy, wewnątrz umieszczono ogromne wahadło Foucaulta obrazujące ruch obrotowy Ziemi.

Kotłownia, pompownia, zmiękczalnia
W kotłowni funkcjonowały cztery kotły grzewcze. Dwa zostały zachowane w całości, jeden przecięto w połowie w taki sposób, aby widoczny był jego przekrój poprzeczny.

W miejscu zmiękczalni (stacji demineralizacji wody) postawiono nowy budynek, zachowując oryginalną wschodnią ścianę, odsuniętą od nowej elewacji.